7. SCHIZOFRENIA

INFORMATOR

 o zaburzeniach i chorobach psychicznych oraz o pomocy medycznej dostępnej w województwie zachodniopomorskim

Urząd Marszałkowski Województwa Zachodniopomorskiego

Wydział Współpracy Społecznej

opracowanie merytoryczne

lek.med. Joanna Adamiak

Schizofrenia

Schizofrenia jest chorobą przewlekłą i nawracającą, wymaga więc długoterminowego leczenia. Choruje na nią około 1% ogółu ludności. Równie często dotyczy kobiet, jak i mężczyzn. Najczęściej ujawnia się między 17 a 35 rokiem życia (u mężczyzn nieco wcześniej,

u kobiet później).

Na pojawienie się choroby może mieć wpływ wiele czynników, z których najważniejszymi są uwarunkowania genetyczne. Warto jednak wspomnieć także o czynnikach środowiskowych, w tym o rozwoju w czasie ciąży, okresie okołoporodowym, wpływie otoczenia, w którym dana osoba się wychowuje, czy kontaktach międzyludzkich lub spożywanych używkach.

Do objawów schizofrenii możemy zaliczyć:

• omamy słuchowe (wrażenie słyszenia głosów czy dźwięków bez uchwytnego źródła ich pochodzenia) lub pochodzące z innych zmysłów,
• urojenia, czyli błędne przekonania, w które wierzy dana osoba, mimo ich nieprawdziwości, np. wrażenie, że jest się wyśmiewanym przez obcych ludzi, że mówią na nasz temat, wrażenie, że się jest obserwowanym, kamerowanym, że w domu są podsłuchy, wrażenie, że treści z radia czy telewizji są kierowane bezpośrednio do nas, mówią o nas,
• inne objawy: niepokój, napięcie, natłok myśli, pustka w głowie, zaburzenia snu, apetytu, utrata zainteresowań, wycofanie z życia towarzyskiego, spłycenie emocji.

W leczeniu schizofrenii podstawowe znaczenie mają:

• regularne leczenie, współpraca z lekarzem i stosowanie się do jego zaleceń; Tylko regularność leczenia daje szansę na remisję, czyli wycofanie się objawów chorobowych;
• wczesne rozpoznanie i zastosowanie farmakologii umożliwia normalne funkcjonowanie w społeczeństwie; obecnie dysponujemy wieloma lekami, które odpowiednio dobrane będą pomagały w dobrym funkcjonowaniu, są to zarówno tabletki do codziennego przyjmowania, jak również zastrzyki, które chory może przyjmować raz na dwa tygodnie, raz na miesiąc, a nawet takie, które podawane są raz na kwartał,
• higieniczny tryb życia,
• ustabilizowany rytm snu i czuwania,
• unormowany czas pracy, z wyłączeniem pracy zmianowej lub nocnej,
• racjonalne odżywianie,
• odpowiednia porcja ruchu dobrana według upodobań (spacery, jazda rowerem, nornic walking),
• prawidłowe relacje z bliskimi, znajomymi,
• dbanie o własny rozwój,
• dbanie o własne przyjemności.